धारिलो छुरिले के छुन्थ्यो र कलेजी
उनको बोलीले चिरा परेछ हजुर !

नम्बरी अजम्बरी भनी सम्हाली राखें,
तिनै हिरामा आज कीरा परेछ हजुर !

बिरही बेदनाका आँसु कति पिएं कति,
तिर्खाएको पानीमा मदिरा तैरिएछ हजुर !

मायाका हातहरुले बनाएको मन्दिर् पनि,
थाहै नदिई त्यसमा धमिरा पसेछ हजुर !

पिउने हरुको साँझमा
पिउनेहरु को माझमा
म पनि झुम्मिने गर्छु,
म पनि मात्तिए झै गर्छु
मलाइ मातिन, लर्बरिन
मलाई रक्सी पिउनु पर्दैन
एक तमाशको तमाशे जिन्दगि
जिए मात्र पुग्दछ
सधैं सधैं आफ्नै गह को
यी अँशु पिए पुग्दछ